1
چگونه رسانه‌ها به کمک فضای مجازی می‌توانند فضای سیاسی را تحت تاثیر قرار دهند؟
رئیس جمهور ایران در یک مجمع جهانی شرکت کرده است و بخاطر اظهارات جنجال برانگیز گذشته شخص احمدی نژاد از سویی و موقعیت سوق الجیشی ایران در معادلات جهانی و خصوصا خاورمیانه از سوی دیگر خیلی از کشورها منتظر حضور ایران در این مجمع و سخنرانی رئیس جمهور هستند.
اینگونه سفرها همواره با حاشیه هایی همراه است. این سفر نیز از این قاعده مستثنی نیست. رئیس جمهور با 120 نفر همراه به نیویورک آمده و طبعاً این حضور هزینه هنگفتی را بر دولت ایران تحمیل می‌کند. مجلس ایران به این تصمیم رئیس جمهور خرده گرفته و نمایندگان نارضایتی خود را اعلام کرده اند.
خبرنگار بی بی سی بر سر راه رئیس جمهور قرار می‌گیرد و همین موضوع را مطرح می‌کند. رئیس جمهور ایران به قصد دست به سر کردن خبرنگار سمج، تنها می‌گوید «جدی می‌گی؟ اوه اوه» و با خنده به راه خود ادامه می‌دهد. همین موضوع کافیست تا جنجالی رسانه‌ای برپا شود. جنجالی که آغازش از رسانه تاثیرگذاری بنام بی بی سی فارسی‌ست و توسط رسانه‌ها و فضاهای وب2 در فضای مجازی پیگیری می‌شود. در دنیای امروز بنگاه های رسانه ای خبررسانی را تنها وظیفه خود نمی‌دانند بلکه برای خود نقش خبرسازی هم قائلند. خبرسازی قادر است با به راه انختن موج خبری در فضاهای تخصصی و میان پیگیران اخبار سیاست، حتی به درون جامعه نیز نفوذ کرده و در سطح جامعه برانگیزاننده کنش باشد. خبر اخیر از این دست خبرهاست. خبری که تخصصی نیست. به این معنا که مربوط به حوزه های تخصصی اقتصاد یا سیاست بین الملل نیست که برای درک و تحلیل آن نیاز به سواد سیاسی باشد. خبر تا حدی زرد است. از آن نوع خبرهایی که در کوچه و خیابان و سوپر و تاکسی نقل قول می‌شود و هر کسی در موردش اظهار نظر می‌کند. این در حالیست که اصل حضور و سخنرانی رئیس جمهور و واکنش دیگر کشورها به این سخنرانی تا حدی تخصصی است و کمتر نقل مجالس مردم می‌گردد.
به محض پخش این خبر از تلویزیون بی بی سی، فیلم این خبر در فضای مجازی و توسط یوتیوب در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. درشبکه‌های اجتماعی نت چون فیس بوک، گوگل‌پلاس و فرندفید بارها و بارها این فیلم به اشتراک گذاشته می‌شود و بحث‌های بی‌شماری توسط کاربران بر سر آن درمی‌گیرد.
جو خبری این فضاها کاملاً برمی گردد. کاربران به جای توجه به سخرانی اصلی رئیس جمهور بر این دو کلمه مبهم در این ویدئو زوم می‌کنند. برخی به دنیال توجیه و تفسیر اند. برخی از ویدئوهای تازه نشریافته در این باب سخن می‌گویند و برخی دیگر این عمل رئیس جمهور را مورد تحلیل تخصصی قرار می‌دهند و حتی کار به شعله‌ورشدن اختلافات داخلی میان دولت و مجلس کشیده می‌شود.
این واقعه مثال خوبی برای تأثیر شگرف و انکار ناپذیر رسانه ها و فضای مجازی بر سیاست است.